Het Universum zal horizontaal religieus zijn, of het zal niet zijn.
(vrij naar André Malraux)
De verticale dimensie van het Kruis loopt dood. Het on(be)grijpbare bevindt zich niet boven de mens,
maar kunnen we zien in het aanschijn van de hulpeloze Ander.
(vrij naar Emmanuel Levinas)
Gerard Godal plaatst een Latijns kruis op de maan, dat de vorm heeft
van een verkeersbord doodlopende straat. De verticale dimensie van het
kruis loopt dood, maar horizontaal zijn er 2 zijwegen.
De kunstenaar verwijst hiermee naar de filosoof Emmanuel Levinas die
stelde dat het on(be)grijpbare zich niet boven de mens bevindt, maar
te zien is in het weerloze gelaat van de hulpeloze Ander. De metafoor
van het kruis in de vorm van een doodlopende straat accentueert het
leven hier en nu. Religie moet mee ten strijde trekken om onrecht en
onrechtvaardigheid uit te roeien.
Aan het door Pontius Pilatus op het kruis aangebrachte INRI (Iesus
Nazarenus Rex Iudaeorum: Jezus van Nazaret, koning der Joden) geeft
Godal een nieuwe betekenis: In Novis Requirite Iustitiam of Zoek
Gerechtigheid in het Nieuwe.
In zijn zoektocht naar een nieuw universeel symbool plant Godal ook
een vlag, met rode en witte vlakjes op een blauwe achtergrond, de
kleuren van het verkeersbord dead end. Door de rode, witte en blauwe
vlakjes onderling van plaats te wisselen kun je 666.829.304.598.600
combinaties maken.
Gerard Godal dwingt ons met dit concept om na te denken over geloof in
abstracte zin. De kunstenaar stelt hier de permanente vraag: leven we
allemaal in een doodlopende straat? Je kan aan deze ultieme en
universele vraag niet voorbijgaan.
