Kunstenaar geeft markante visie op Belgische politiek
Gerard Godal roept Vlamingen en Walen op om meer in onderlinge verdraagzaamheid samen te leven
In een nieuwe reeks schilderijen geeft beeldend kunstenaar Gerard Godal zijn visie weer op de impasse waarin politiek België zich bevindt. De kunstwerken zijn gemaakt m.b.v. levende lijkenmaden, waarmee Godal al 10 jaar experimenteert. Ze staan symbool voor dood en vergankelijkheid maar voor de kunstenaar zijn ze tevens een metafoor om in het leven hier en nu op een meer verdraagzame manier samen te leven. De kunstenaar verzoent in zijn werk op Godalsiaanse wijze aldus 2 tegengestelde meningen: België ontbinden of verder vreedzaam met elkaar samenleven. De expositie loopt tijdens de maand augustus in Galerie Ludwig Trossaert op het Zuid te Antwerpen.
Het verdriet van Godal
Blikvanger op deze tentoonstelling is ongetwijfeld ‘The White Grub in Belgium’, een groot triptiek van de Belgische vlag met erop witte madensporen die vertrekken vanuit de hoofdsteden van de provincies. Een ander in het oog springend werk is ‘Het verdriet van Godal’. Het is een fijn linnen doek met het silhouet van de kunstenaar en madensporen erop in geel en rood. Het is het beeld van de getormenteerde kunstenaar die als een charismatische nieuwe messias oproept om een einde te maken aan de politieke impasse en ons prachtige land te redden van de ondergang. Een aangrijpend artistiek statement!
There’s something rotten in the state of Belgium
Meer dan een jaar na de verkiezingen is er nog steeds geen nieuwe regering. Prangende sociaal-economische problemen vragen dringend om nieuwe initiatieven. Een goede verstandhouding tussen Vlamingen en Walen lijkt verder af dan ooit. Sommigen roepen om de splitsing van België.
In zijn nieuwste werken geeft Gerard Godal een markante visie op de Belgische politiek. Op de Belgische vlag, geschilderd op fijn linnen, worden de hoofdsteden van de provincies kriskras met elkaar verbonden door in witte verf ondergedompelde lijkmaden. In andere werken vertrekken de madensporen vanuit Brussel of worden de gewesten met elkaar verbonden. De peristaltische sporen van de maden creëren een poëtische compositie. De kruipende maden zijn als een levend penseel en ondernemen een queeste op het doek, een zoektocht naar een verdraagzame wereld. Gerard Godal creëert schoonheid met engagement als toegevoegde waarde.
Het verdriet van België
Gerard Godal liet al eerder van zich horen met zijn ‘grubpaintings’, schilderijen gemaakt met levende maden. De witte lijkmade wordt door de kunstenaar verheven tot universele metafoor: we zijn allemaal gelijk en ongeacht kleur,ras, religie, taal of opvatting eindigen we allen op dezelfde manier. Leven en dood zijn een centraal thema in het werk van Godal. Het zijn denkoefeningen over het leven, niet na de dood, maar het leven voor de dood, hoe we in het leven hier en nu op een meer verdraagzame manier met elkaar kunnen samenleven.
Over de kunstenaar
Kunstenaar Gerard Godal maakt al meer dan 10 jaar kunstwerken met levende lijkmaden. Zo creëerde hij het artistiek terrarium ‘Nous sommes très tolérantes’ waarin hij de vleesletters van het Vlaams Belang liet oppeuzelen door maden en mestkevers. Naar analogie met de lijkwade van Turijn waarin een afbeelding van Jezus Chistus te zien zou zijn, ontwierp hij in 2008 een lijkwade van zichzelf. Met een verfijnd fragment eruit, getiteld ‘The head of the shroud’, werd hij via het Muhka geselecteerd voor de Canvascollectie en het werk werd tentoongesteld in het kunstenpaleis Bozar in Brussel.
Omstreeks 2003 veroorzaakte hij wereldwijd opschudding omdat hij de ontbindingsprocessen van een lijk in beeld wilde brengen. Sindsdien regisseert Godal ook videoclips met levende maden. Deze filmcyclus ‘The ultimate Trip’ is een work in progress. Hij maakt ook foto’s en schilderijen met levende maden, zogenaamde ‘grubpaintings’.
Gerard Godal kan best omschreven worden als ‘Artistic Warrior’ die ten strijde trekt tegen het onrecht in de wereld. Leven en dood zijn een centraal thema in zijn werk. Ongeacht kleur,ras, religie of opvatting eindigen we allemaal op dezelfde manier. Hij stelt in zijn werk de boodschap van verdraagzaamheid in het leven hier en nu centraal.
In 2009 bracht Godal een nieuwe metafoor in zijn werk: de ‘dead end’. Hij overschilderde bestaande schilderijen met een doodlopende straat, o.a. ook ‘De aanbidding der Wijzen’ van P.P. Rubens. Dit verkeersbord is voor Godal symbool voor zijn zoektocht in de wereld van de kunst. Waar de doodlopende straat de vorm aanneemt van een Latijns kruis accentueert de kunstenaar de horizontale dimensie van religie.
Onlangs startte Gerard Godal een zoektocht naar het nog steeds vermiste gestolen paneel ‘Rechtvaardige Rechters’ uit het Lam Gods. De zoektocht kan gevolgd worden via de website www.lamgodal.be
Gerard Godal woont en werkt in Gierle, in de Antwerpse Kempen. Na zijn studies wilde hij schrijver worden maar zijn veelheid van ideeën vond uiteindelijk een uitlaatklep in de beeldende kunst. Hij maakt installaties,collages,video’s,foto’s,schilderijen en monumentaal werk. Hij werd bekend in 2001 met ‘New York by Night’, een artistieke interpretatie van de terroristische aanslagen op 11 september 2001.
