Dead End Rhapsody
Do we all live in a dead end street?

 

Beeldend kunstenaar Gerard Godal overschildert werk van Rubens
Op de originele en waardevolle reproductie ‘Madonna met kind' (een detail uit ’De aanbidding der wijzen' van P.P. Rubens) voegt Godal in acrylverf een ketting toe rond de nek van de moeder van het kind. Aan het halssnoer hangt een medaille met erop het verkeersbord doodlopende straat geschilderd, met 2 zijwegen zodat het de vorm aanneemt van een Latijns kruis. Op deze wijze creëert de kunstenaar een symbiose tussen de dubbele betekenis van de metafoor ‘dead end’: enerzijds de visualisatie van zijn zoektocht in de kunstwereld en anderzijds het benadrukken van de horizontale dimensie van religie. Godal gaat hier bijzonder gewaagd te werk. Hij noemt het werk ‘Madonna met halssnoer’. Het is op hout geschilderd (B 85cm x H 152cm).

 

 

Het verkeersbord doodlopende straat is metafoor voor zoektocht kunstenaar
Onder de noemer ‘Rhapsody’ introduceert beeldend kunstenaar Gerard Godal het verkeersbord ‘doodlopende straat’ in zijn werk. Het staat symbool voor Godals zoektocht in de doolhof van de hedendaagse kunst; hij denkt na over de juiste weg in de kunst en in zijn geest. Hij wil geen platgetreden bewandelen maar zoekt koortsachtig naar iets baanbrekend nieuws. Godal wil iets veranderen in de kunst. Hij bestudeert de kunstgeschiedenis en onderzoekt de meesterwerken die de tijd overleefden. Op die manier ontdekt hij stromingen en richtingen, steeds verder zijn eigen weg zoekend. Soms loopt een denkrichting dood omdat deze tot niets heeft geleid. Deze zenuwbaan in de hersenen wordt afgesloten; het kunstwerk wordt overschilderd met een doodlopende straat. Het verkeersteken ‘dead end’ wordt aldus een krachtig metafoor en visualisatie van Godals queeste.

 

 

Zoek de Rechtvaardigheid in het nieuwe
Soms geeft Godal het verkeersbord ‘dead end’ 2 zijwegen om uit de impasse te geraken. Het teken neemt dan de vorm aan van een Latijns kruis. Zo benadrukt de kunstenaar de horizontale dimensie van het religieuze symbool. De verticale dimensie, symbool voor geloof in iets na de dood, loopt dood. Het is een kwestie van je geloof. Deze dimensie kan zelfs gevaarlijke proporties aannemen als het misbruikt wordt door religieuze en politieke fundamentalisten en extremisten, van welke strekking of overtuiging ook. De metafoor van het kruis in de vorm van een doodlopende straat accentueert het leven hier en nu. Godsdiensten moeten mee ten strijde trekken om onrecht en onrechtvaardigheid uit te roeien en kunnen de maatschappij mee organiseren op een verdraagzame manier. Religies moeten de maatschappij verbeteren. De kunstenaar wil niet alleen de kunst maar ook de maatschappij veranderen. In Novis Requirite Iustitiam: Zoek de rechtvaardigheid in het nieuwe!

 

 

Do we all live in a dead end street?
Godal raakt in dit project de ziel van de kunst aan. Hij dwingt ons tot nadenken over geloof in de kunst maar ook over geloof in abstracte zin. Ook de kunst heeft zijn verschillende stromingen en belijdenissen die elk hun grote gelijk proberen te vertolken. Ook de kunst heeft zijn grote messiassen en goeroes die worden aanbeden door de gelovigen.
Godal stelt hier de permanente vraag: leven we allemaal in een doodlopende straat? Je kan aan deze ultieme en universele vraag niet meer voorbijgaan!